DIMENTSIO EKOLOGIKOA

Amalurra komunitatean jasangarritasuna ekologia emozionalean oinarrituta egon da eta, horren arabera, gizakia makrounibertso bateko mikrounibertsoa da (Lurra, gizarte- eta ingurumen-dimentsioa).

Ildo horretan, kontuan hartu da barne-eraldaketako lan batek kanpoaldea eraldatzen laguntzen duela, eta ezarri nahi dugun kanpo-jasangarritasunak konfiantzan, harreman gardenetan eta emozioen kudeaketa kontzientean oinarritutako barne-aldaketa iraunkorretan dituela sustraiak, gure bizi-ohiturekiko eta baliabideen erabilerarekiko koherentzia bilatuz, eta, ondorioz, ingurumena errespetatzen duten praktikekin.

Horien artean, honako hauek nabarmentzen dira:

  • ingurunea basoberritzea (zuhaitz autoktonoak landatzea)
  • pestizidarik eta produktu kimikorik erabiltzen ez duten lorategi eta baratzeak
  • hondakin-uren eta hondakinen tratamendua
  • eraikuntzako material eta teknika naturalak erabiltzea (bioeraikuntza);
  • energia berdearen erabilera (eguzki-panelak, biomasa eta energia-eraginkortasuna)
  • uraren kudeaketa (edateko uraren bi putzu eta belardien drainatzea)
  • erradiestesia eta energia-azterketak edo ur-iturriak, energia sotilak orekatzeko.

Naturarekiko eta iraunkortasunarekiko topaketa

Komunitatearen helburuetako bat Ama Lurrarekin genuen antzinako lotura berreskuratzea izan zen. Irene Goikoleak bultzatutako ekologia emozionaleko lanean oinarrituta, lurra berreskuratzeko eta egokitzeko lanei ekin zitzaien jakitun izanik natura barne-ibilbidea islatzen zuen ispilu bat zela. Beraz, ekologiara barrutik, gure emozioen kudeaketatik, kanporantz hurbildu ginen.

Ekologia emozional baten bila gure geruza sakonenetan sakondu ahala, emozioak sendatzen joan ginen, gure errealitate fisikoaren % 80 osatzen dutenak, planetako urak bezala,. Aldi berean, komunitatea gauzatuko zen lursaileko ur geldiak bideratzea lortu genuen. Era berean, sasiak kendu genituen, itotzen gintuzten alderdien kontzientzia hartzearen sinbolo gisa. Horiek gure geruza sakonenak islatzen zituzten, eta alderdi indibidualak zein kolektiboak, neurri batean guztiengan dauden alderdiak.

Bertako landaredia ere berreskuratzen joan ginen, 3.500 haritz baino gehiago landatuz, haiek zeramaten jakinduria eta lurrak baso-soiltzearen ondoren gorde egin zuen jakinduria berreskuratzeko ahaleginean. Kanpoak erakusten zizkigun zirkunstantzia guztiak gure baitan zer islatzen zuten begiratzea izan zen lana. Horrela, barnelana eta kanpokoa mugimendu geldiezin batean elkartu ziren, mugimendu bizi batean, zeina ez baitzen mentala, eta horren ondorioa lekua hain denbora laburrean gauzatzea izan zen.

Espazio hori erresonadore bihurtu zen, eta esperimentatzeko, ikasteko, konektatzeko, adierazteko aukera eman zigun; azken batean, elkarrekin sortu. Barne-ekologiatik abiatuta, bioeraikuntzako, birziklatzeko eta energia alternatiboetako teknikak aplikatu genituen lursailean. Horrela, azken eraikinek ezagutza horren zati bat erakusten dute, eta iraunkortasunaren eta naturaren babesaren ildo horri jarraikiz eraiki dira.

Espazioak

Basoak

Lursail horretara iritsi ginenetik, bertako espeziez birpopulatzen aritu ginen. 3.000 zuhaitz baino gehiago landattu genituen eta gaur egun dagoeneko baso txikiak sortu dira. Gainera, gure aurrekoengandik jasotzen ditugun ale bikainak daude: zedro bat, ezkiak, altzifreak, haritzak, pagoak, lizarrak…

Lorategiak

 Amalurrako lorategiak gure lorpenik handienetako bat dira. Horiek osatzen dituzten loreak, zuhaitzak eta zuhaixkak leku honen esentziaren zati dira, eta isilean transmititzen dute. Zainketetan eta tratamenduetan, teknika eta produktu ekologikoak baino ez ditugu erabili, Ama Lurra zaintzeko eta eskertzeko. 

Iturriak

Paisaia osoan zehar kokatuta, material, forma eta teknika ezberdinekin diseinatutako hainbat iturri aurki daitezke. Iturrien eginkizuna espazioaren energiak berrorekatzea da, Feng Sui arteari eta geometria sakratuari jarraituz.